Μήπως επειδή… οι δίαιτες δεν δουλεύουν;
Ας δούμε την αλήθεια κατάματα. Σε ολόκληρο τον πλανήτη ξοδεύονται δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο στη βιομηχανία αδυνατίσματος (μόνο στις ΗΠΑ το ποσό είναι κοντά στα 30 δις). Και ποιο είναι το αποτέλεσμα μέχρι τώρα; Μας έχει κάνει πιο αδύνατους; Όχι, το αντίθετο. Και ο μέσος όρος βάρους συνεχώς ανεβαίνει και ο εκνευρισμός μας συνεχώς ανεβαίνει. Σύμφωνα με τις μελέτες, μόνο το 1% των ανθρώπων που κάνουν δίαιτα κρατάνε τα κιλά τους μέσα σε τρία χρόνια. Το 99% τα ξαναπαίρνει και με το παραπάνω. Να σκεφτούμε μια παρόμοια κατάσταση; Εάν πηγαίνατε το αυτοκίνητό σας στο μηχανικό για να το φτιάξει και κάθε βδομάδα ξαναχαλούσε και εσείς το ξαναπηγαίνατε και αυτό ξαναχαλούσε και αυτό συνεχιζόταν για βδομάδες και βδομάδες, θα λέγατε ότι φταίει το αυτοκίνητο σας ή ότι σας δουλεύει ο μηχανικός; Μάλλον το δεύτερο. Κάποια στιγμή θα εμπιστευόσασταν περισσότερο το αυτοκίνητό σας απ’ ό,τι τον μηχανικό. Ενώ λοιπόν υπάρχει η ίδια κατάσταση με τις δίαιτες, γιατί δεν εμπιστεύεστε επιτέλους το σώμα σας, που σας λέει ότι δεν δουλεύει αυτό το πράγμα;
Προσπεράστε τη μπλόφα της βιομηχανίας
Ορίστε, το είπα ξεκάθαρα. Ας συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει. Οι βιομηχανίες μόδας, ομορφιάς, φίτνες και αδυνατίσματος ξοδεύουν δισεκατομμύρια κάθε χρόνο για να μας κρατήσουν φυλακισμένους στη νοοτροπία της δίαιτας. Πολλές γυναίκες, συγκρίνουν συνεχώς το σώμα τους με ένα φανταστικό (και ανύπαρκτο) πρότυπο ομορφιάς, καθώς επίσης, συγκρίνουν τον εαυτό τους με την κάθε άλλη γυναίκα δίπλα τους. Η πλύση εγκεφάλου που ακούμε συνεχώς είναι ότι είμαστε χοντροί και άσχημοι, άρα τι χρειαζόμαστε; Δίατα, τι άλλο. Πείτε όμως «αρκετά, ως εδώ και μη παρέκει».
Σεβαστείτε τον εαυτό σας
Μην επιτρέψετε σε κανέναν, ούτε στα ΜΜΕ, ούτε στα περιοδικά, ούτε τους γνωστούς σας, να σας κάνουν να ταυτίσετε την προσωπική σας αξία με το τι σχήμα και τι μέγεθος έχει το σώμα σας. Είμαστε πολυδιάστατα ανθρώπινα όντα, έχουμε σώμα, νου, συναισθήματα, ψυχή και χαρίσματα που φέρνουμε στον κόσμο. Το να κρινόμαστε μόνο από το σχήμα και το μέγεθός μας είναι άτοπο και προσβλητικό. Ας σταματήσουμε να το κάνουμε πρώτα εμείς. Η πραγματική δύναμη κρύβεται μέσα στην αυθεντικότητα που εκδηλώνουμε και στον αυτοσεβασμό.
Η ιδέα του ενεργειακού ισοζυγίου είναι παρωχημένη
«Αν πάρω πιο πολλές θερμίδες απ’ ό,τι καίω, θα βάλω κιλά. Εάν πάρω πιο λίγες θερμίδες απ’ ό,τι καίω, θα χάσω κιλά». Σε αυτό το απλό σκεπτικό βασίζεται η πιο καταστροφική διαχρονικά συμβουλή για αδυνάτισμα: «φάε λιγότερο, ασκήσου περισσότερο». Το πρόβλημα είναι πως το σκεπτικό δεν είναι απλώς απλό, αλλά υπεραπλουστευτικό σε βαθμό παραπλάνησης.
Δεν έχει νόημα να μισούμε το σώμα μας
Το να είναι κάποιος αδύνατος, δεν είναι εγγύηση ότι θα είναι και χαρούμενος ή ευτυχισμένος. Πόσες φορές έχετε αισθανθεί όμορφα, ελαφριά, σαν να πετάτε και αμέσως σας ήρθε η σκέψη «πρέπει να έχω χάσει κιλά»; Και μετά πήγατε να ζυγιστείτε και δεν είχατε χάσει ούτε γραμμάριο ή μπορεί να είχατε πάρει κιόλας; Τι συμβαίνει μετά; Απότομη προσγείωση, απογοήτευση. Τότε αρχίζει η εμμονή με τις τροφές. «Τι παχαίνει; Τι αδυνατίζει; Τι να φάω; Μήπως να μην φάω καθόλου;»
Και το να είσαι ήδη αδύνατος, κάτω από αυτές τις συνθήκες, δεν είναι και πολύ καλύτερο. Γίνεσαι σκλάβος της ζυγαριάς. Ζυγίζεσαι κάθε μέρα. Ή και πολλές φορές μέσα στη μέρα. Έχεις την πεποίθηση ότι θα είσαι ευτυχισμένος ή άξιος ή ποθητός ή οτιδήποτε άλλο, μόνο εάν είσαι Χ κιλά. Εάν ανέβει η ζυγαριά, κακό που μας βρήκε. Τι απίστευτα τρελό χάσιμο χρόνου. Τι απίστευτα τρελό άγχος. Τι απίστευτα τρελό χαράμισμα ζωής. Αφήστε τον εαυτό σας να αισθανθεί τη χαρά – τώρα. Όχι «όταν αδυνατίσω, τότε θα» – τώρα. Συμφιλιωθείτε με το σώμα σας – τώρα. Όχι «όταν θα». «Μα θα είμαι πιο κοινωνική» – γίνετε πιο κοινωνική – τώρα. «Θα έχω αυτοπεποίθηση» – έχετε αυτοπεποίθηση – τώρα. Όλα αυτά τα οποία «δεν έχετε», όλες αυτές οι τοξικές πεποιθήσεις, βιώνονται ως κίνδυνοι, απέναντι στους οποίους το σώμα προσπαθεί να αμυνθεί και να σας προστατέψει, μέσω των μηχανισμών του στρες. Το να τα έχετε «τώρα», σημαίνει ότι ο κίνδυνος αυτός εκλείπει. Άρα δεν θα χρειάζεται η άμυνα.
Ακόμα και εάν χρειάζεται να χάσετε βάρος, δε γίνεται να χάσετε κάτι που δεν είναι δικό σας. Αν κοιτάζετε το σώμα σας και λέτε «αυτό δεν είναι δικό μου, αυτό δεν είμαι εγώ», θα ταλαιπωρηθείτε πολύ. Είναι δικό σας. Σας μιλάει. Έχει μια ιστορία να πει. Πολλές φορές είναι πιο «ασφαλές» να μην θέλουμε να ακούσουμε την ιστορία, να κάνουμε τους κουφούς, γιατί αλλιώς θα πρέπει να κάνουμε κάτι για αυτό. Και δεν εννοώ να κάνουμε δίαιτα, φυσικά. Εννοώ ότι θα πρέπει να δούμε τι είναι αυτό που μας βαραίνει στη ζωή μας και μεταφράζεται σαν βάρος στο σώμα μας. «Δεν ξέρω, δεν άκουσα, δεν είδα. Απλώς, έχω πάρει κιλά». Δεν πείθομαι. Ούτε το σώμα σας πείθεται. Γι’ αυτό προσπαθεί να σας προστατέψει με την πανοπλία που χτίζει. Μπορούμε να κατηγορούμε όσο θέλουμε αυτόν που προσπαθεί να μας προστατέψει (το σώμα μας) για το κακό που μας έχει κάνει (μας έφτιαξε μια προστατευτική πανοπλία), αλλά μέσα μας ξέρουμε ότι δε λέμε την αλήθεια στον εαυτό μας και αδικούμε και αυτόν που στην πραγματικότητα μας αγαπάει, το σώμα μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Αυτό ακριβώς που μας έχουν μάθει να φοβόμαστε. Να δεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι. Να τον αγκαλιάσουμε, να τον προστατέψουμε, να τον φροντίσουμε και μαζί να προχωρήσουμε. Τι σχέση έχει αυτό με τα κιλά; Μεγάλη.
Ο δρόμος από εδώ και πέρα
Πώς μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου καλύτερα; Ποιο φαγητό μου αρέσει; Πού μπορώ να βρω την καλύτερη ποιότητα τροφίμων; Πώς μπορώ να αυξήσω την ποικιλία στο φαγητό; Πώς μπορώ να αυξήσω την ευχαρίστηση; Εάν έτρωγα μόνο για ευχαρίστηση, ενέργεια και καλή υγεία, τι θα προτιμούσα; Τι άλλα πράγματα μου αρέσει να κάνω; Πώς μου αρέσει να κινούμαι; Πώς μπορώ να αποκτήσω καλύτερη σύνδεση με το σώμα μου; Με ποιους θέλω να κάνω παρέα; Τι με βαραίνει; Τι θέλω να αλλάξω; Τι θα έκανα εάν δεν κατάπινα τα συναισθήματά μου; Πώς μπορώ να είμαι αυθεντικός και πιστός στον εαυτό μου;
Τα κιλά είναι αδιάφορα. Είναι σύμπτωμα κάποιας κατάστασης. Και αυτό ενδιαφέρομαι να αλλάξω – την κατάσταση. Η κατάσταση αρχίζει να αλλάζει, αλλάζοντας εγώ στάση. Διεκδικώ την ελευθερία μου, δίνω νόημα στη ζωή μου, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου. Η διαδικασία είναι λυτρωτική, απελευθερωτική και μας αλλάζει για πάντα.
Η προσωπική συμβουλευτική υποστήριξη στην ψυχολογία της διατροφής (Eating Psychology Coaching) είναι μια συναρπαστική και καινοτόμος προσέγγιση που αντιμετωπίζει με αποτελεσματικότητα θέματα βάρους, αδηφαγίας (binge eating), υπερφαγίας (overeating), συναισθηματικής υπερφαγίας (emotional eating), προκλήσεις σε σχέση με την προσωπική εικόνα που έχουμε για το σώμα μας (body image), τις αιώνιες, ατελείωτες και επαναλαμβανόμενες δίαιτες (yo-yo dieting), καθώς και ποικιλία ζητημάτων υγείας και σωματικών συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη διατροφή, όπως η λειτουργία της πέψης, η αίσθηση κόπωσης, η πεσμένη ή ευμετάβλητη διάθεση, η λειτουργία του ανοσοποιητικού και άλλα.
- Αστακός και προσωπική ανάπτυξη - 17/11/2018
- Απόλυτη ευθύνη για τη ζωή μας - 02/11/2018
- Αλήθεια, Άποψη, Πεποίθηση και Χρησιμότητα - 15/10/2018